پژوهش رشته پزشکی با موضوع واکسن و ایمن سازی بدن

خصوصیات محصول :

پژوهش دارای 4 فصل مجزا با مطالب به هم پیوسته است.

قابل ویرایش می باشد.

فرمت : word

تعداد صفحات : 166 صفحه

فصل اول :
بيماريهای دارای واكسن

بخشی از فصل اول پژوهش:

کلیات واکسیناسیون

هر گونه اقدامی که به منظور جلوگیری از بروز عفونت و یا تخفیف شکل طبیعی بیماری در فردی با تجویز آنتی بادی یا آنتی ‍‍‍ژن بعمل آید ایمن سازی گفته می شود .

با تزریق عضلانی یا وریدی آنتی بادی ایمنی غیر فعال یا انتقالی ایجاد می گردد. دوام این نوع ایمنی کوتاه است و بستگی به نیمه عمر‌آنتی بادی در بدن فرد دریافت کننده دارد و این مدت در حدود 3 تا 4 هفته می باشد.

در صورت تجویز آنتی ژن که شامل میکرو ارگانیسم ضعیف شده، کشته شده و یا اجزاء آن می شود دستگاه ایمنی فرد دریافت کننده تحریک و به طور فعال آنتی بادی تولید می کند. ایمنی بدست آمده در این حالت را ایمنی فعال گویند. دوام این نوع ایمنی، طولانی تر از نوع غیر فعال است.

ایمن سازی فعال یا واکسیناسیون

واکسیناسیون اقدام بسیار مهم و با ارزشی است که به وسیله آن با هزینه کم می توان از ابتلاء به بیماریهای عفونی جلوگیری کرد. با اجرای برنامه واکسیناسیون همگانی در جهان، شیوع بسیاری از بیماریهای خطرناک در بین شیرخواران ، کودکان و بالغین کاهش بارزی پیدا کرده است به طوری که اکنون شیوع بیماریهای خطیری چون دیفتری، کزاز، سیاه سرفه، سرخک و فلج کودکان با واکسیناسیون همگانی با موفقیت کنترل و در بسیاری از کشورها عملاً به حداقل میزان خود رسیده است، یا ببیماری آبله که با واکسیناسیون همگانی و پیگیری جهانی ریشه کن شده است.

........

فصل دوم : برنامه گسترش ايمن سازی

بخشی از مطالب فصل دوم :

ایمن سازی :

در طی سالهای اخیر پیشرفتهای اساسی در زمینه ایمن سازی پدید آمده است چرا که مکانیسمهایی که به دنبال واکسیناسیون ایجاد مصونیت می کند همانند آنهای است که موجود زنده از آنها برای مبارزه با میکروب و ویروس به کار می برد . وقتی که یک آنتی ژن وارد بدن موجود زنده می شود منجر به شروع یک پاسخ ایمنی می شود که از نظر نوع می تواند همورال یا سلولار باشد پاسخ ایمنی ایجاد شده شامل دو مرحله است .

الف ) شناسایی ماده آنتی ژنتیک توسط سیستم ایمنی

ب ) انتخاب انواع مشخصی از سلولهای مناسب ایمنی که قادر باشند .

این پاسخ را سازمان دهند این سلولها دو دسته اند :

1. ماکروفاژ
2. لنفوسیت B.T

تزریق یک واکسن برای اولین بار منجر به تولید مقادیر کمی آنتی بادی بعد از یک دوره کمون با مدت زمان متفاوت می گردد .

تماس بعدی با همین آنتی ژن سبب ایجاد یک پاسخ سریع و شدید می شود .

پاسخ اولیه : بعد از اولین تزریق شامل سه دوره است .

A دوره کمون بین تزریق واکسن تا ظهور آنتی بادی از 1 روز تا 2 هفته

B دوره رشد میزان آنتی بادی تصاعدی بالا می رود 4 روز تا 4 هفته ژ

C‌ سطح آنتی بادی پس از رسیدن به یک غلظت مشخص کاهش می یابد .

پاسخ ثانویه : در اثر تلقیح مجدد آنتی ژن بعد از فاصله زمانی مناسب منجر به ظهور پاسخ ثانویه می شود این پاسخ سبب ظهور سریع آنتی بادی اختصاصی می گردد .

فاکتورهایی که پاسخ ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهند .

A وجود و یا عدم وجود آنتی بادی مادری

B نوع ودوز آنتی ژن مورد استفاده

C روش تجویز واکسن

D استفاده یا عدم استفاده از تسهیل کننده ها

تاریخچه واکسیناسیون :

برای اولین بار در سال 1796 ادوارد جنر در جهت واکسیناسیون اصولی بر علیه آبله فعالیت کرد اما او تصوری از جزئیات اصول ایمونولوژی امروزی نداشت و یک قرن بعد پاستور نه تنها منشاء بیماریهای عفونی را کشف کرد بلکه ثابت کرد محافظت در مقابل عفونتها از طریق تزریق میکروبهای ضعیف شده که ایجاد بیماری خفیفی می کنند امکان پذیر است. نتیجه این کار یک ایمنی فعال قابل اعتماد و طولانی خواهد بود. در 1896 رایت اولین واکسن کشته شده بر علیه تیفوئید را در انسان به کار برد برای انجام واکسیناسیون در کودکان برنامه ریزی زمانی شده است تا کودکانی که بدنیا می آیند به بیماریها دچار نگردند به عنوان مثال در این برنامه ریزی زمانی در بدو تولد کودک واکسنهای OPV BCG‌ و HB را دریافت می کند.

...

فصل سوم : ایمنی زایی واکسن ها

بخشی از مطالب فصل سوم :

پاسخ ایمنی به واکسن ها :‌

تزریق واکسن به افراد ،‌برای محافظت از آنها در مقابل بیماریهای عفونی انجام می شود ایجاد این ایمنی با همان مکانیسمی صورت می گیرد که بدن در مقابل عوامل بیماری زا به کار می برد . وقتی یک آنتی ژن (خواه میکروب بیماری زا و خواه واکسن ایمنی زا) وارد بدن میزبان می شود سیستم ایمنی برای تولید پاسخ ایمنی تحریک می شود تا بدین وسیله فرد را از اثرات مخرب عامل بیماری زا محافظت کند.

پاسخ ایمنی که نشان دهنده عملکرد سیستم ایمنی است متعاقباً در سراسر بدن گسترش می یابد سیستم ایمنی از بافتها ، اندامها و سلولهایی تشکیل می شود که همکاری مشترک این اجزاء با یکدیگر موجب حفظ سلامت است . اعضاء و بافتهای لنفاوی بدن شامل تیموس ، مغز استخوان ، گره های لنفاوی ، طحال و در آپاندیس لامیناپروپر یا وپلاکهای پیر روده هستند که در سراسر بدن انتشار دارند . عامل بیماری زا و یا هر آنتی ژن بیگانه و مهاجم توسط سلولهای ایمنی تشخیص داده شده و نابود می شود .

سه مشخصه توانایی شناسایی ، اختصاصی بودن و ایجاد خاطره ،‌نشاندهنده سیستم ایمنی تحریک پذیر و فعال هستند . لنفوسیتها سلولهایی هستند که در بروز این اختصاصات موثرند .

منشاء لنفوسیت های T,B،‌ سلولهای پیش ساز مغز استخوان هستند. بلوغ سلولهای B ‌در مغز استخوان و بلوغ سلولهای T‌در تیموس صورت می گیرد از روی مارکرهای ایمونوگلبولینی موجود بر سطح سلولها می توان دریافت که در خون یک فرد بالغ حدود 30% از لنفوسیتها در گردش از نوع B هستند. ضمناً‌حداقل 50%‌ از لنفوسیتهای موجود در طحال و لوزه ها نیز از نوع B هستند. سلولهای B توسط آنتی ژنهای اختصاصی تحریک شده و شروع به تولید ایمونوگلبولین های اختصاصی (آنتی بادی ها) می کنند . تعداد دیگری از این سلولها به سلولهای خاطره ای مبدل می شوند. وظیفه این سلولها تولید پاسخ سریعتر نسبت به همان آنتی ژن در برخوردهای بعدی است.

.....

فصل چهارم : عوارض ناخواسته ایمن سازی

برخی از مطالب فصل چهارم :

هدف ایمن سازی ، حفاظت فرد و جامعه در برابر بیماریهای قابل پیش گیری با واکسن است گرچه واکسنهای مورا استفاده از نظر میزان اثر بخشی بسیار مورد اطمیناه هستند و عوارض جانبی آن ناچیز است اما به طور کلی هیچ واکسنی عاری از عوارض جانبی نیست. افرادی که واکسن را دریافت می کنند ممکن است اثرات جانبی خفیفی را از خود بروز دهند و یا در موارد نادر با عوارض شدید و حتی تهدید کننده زندگی مواجهه شوند. این واکنشها در بعضی مواقع از اثرات خود واکسن هستند و در بعضی مواقع به دلیل خطا در نحوه تجویز واکسن اتفاق می افتد.

طبقه بندی پیامدهای نامطلوب پس از ایمن سازی (AEFIs)

واکسنهایی که در برنامه ایمن سازی کشوری استفاده می شوند ، بسیار موثر و ایمن هستند. با این حال هیچ واکسنی کاملاً ایمن نیست و ممکن است پس از ایمن سازی منجر به بروز عارضه شود به علاوه ماهیت واکسنها و مراحل ایمن سازی ،‌منابع بالقوه برای ایجاد پیامدهای نامطلوب هستند.

هر پیامد نامطلوب متعاقبل ایمن سازی AEFI عارضه ای است که پس از ایمن سازی به وجود آمده و عقیده بر آن است که علت آن ایمن سازی است. عوارض گزارش شده ممکن است واقعی باشد (مثلاً در نتیجه استفاده از واکسن ) یا در طی مراحل ایمن سازی به وجود آمده باشند.