مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی

خصوصیات محصول:

• منابع فارسی و انگلیسی دارد.
• ارجاع و پاورقی استاندارد دارد.
• رفرنس دهی استاندارد دارد.
• کاملترین در سطح اینترنت
• دارای تحقیقات انجام شده در ضمینه تحقیق
• گارانتی بازگشت وجه دارد.

فرمت : doc

تعداد صفحات : 44

مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی

بخشی از متن :

انگیزش:

پژوهشگران همواره از خود می ­پرسند، که چرا برخی از دانش ­آموزان در مطالعاتشان سخت کوش ­تر از دیگران به نظر می­رسند؟ چرا برخی از دانش ­آموزان مطالعات لازم را انجام می ­دهند، در حالی که برخی دیگر حتی کتاب درسی را هم باز نمی­کنند؟ چرا برخی از دانش­آموزان راهبردهای سطحی مانند به یاد سپاری طوطی ­وار را به کار می­ گیرند؟ جواب این سوالات به پژوهش و مطالعه دوباره انگیزه فراگیران نیاز دارد. مثلا دانش­ آموزانی که می­ خواهند ارزش مادی درسی را بفهمند به احتمال زیاد خواندنی­ های محوله را خواهند خواند، راهبردهای مطالعه پیجیده را به کار خواهند گرفت و هنگام گم­ گشتکی کمک خواسته و در نتیجه به پیشرفت تحصیلی بیشتری خواهند رسید. دانش روانشناسی در حیطه­ ی انگیزش و یادگیری بر یافته­ های پژوهشی نقش مهمی را در فهم رفتار فراگیران و افزایش توانایی­ های انگیزشی با آنان از گذشته تا به امروز داشته است (بدری گرگری و حسینی اصل، 1389).

انگیزش فرایندی است که باعث می­شود که فعالیت هدفمند راه­اندازی و نچهداری شود(پنتریچ و شانک، 2002) و از رفتارهایی چون آغازگری تکلیف، پایداری، صرف تلاش و کوشش استنباط می­شود. به بیان ساده انگیزش چیزی است که افراد را به پیش رفتن وا می­دارد، در حال پیش رفتن نگه می­دارد و مقاصد را تعیین می­کند و نه تنها برای ترغیب دانش­آمزان با فعالیت­های تحصیلی درگیر می­کند، بلکه برای میزان یادگیری دانش­آموزان از اطلاعات دریافتی نیز مهم است ( اسلاوین، 2006، ترجمه سید محمدی،1389).

چشم اندازهای روانشناختی مختلف انگیزش را از دیدگاه­ها و به شیوه­ های متفاوتی بررسی و تبیین می ­نمایند. رفتارگرایان بر پاداش­ها و تنبیه­ های بیرونی به عنوان یک سازه­ی کلیدی در تعیین انگیزش فراگیران تاکید می کنند، اما انسان­گرایان به جای تاکید بر تقویت وتنبیه بیرونی، بر رشد و توانایی­های فردی، احساس شایستگی، خودشکوفایی وآزادی انتخاب تاکید می­کنند و شناخت پرایان منشاء انگیزش را افکار و اندیشه­ها، انتظارات و اهداف می­دانند(بیبانگرد،1386).

2-3-2 تاریخچه جهت­گیری هدف:

مفهوم جهت­گیری هدف در دهه­ی 1980 در نتیجه­ی تحقیقات کارول دوک و همکارانش با کودکان دبستانی مطرح شد. در این تحقیقات کودکان روی مجموعه ­ای از تمالیف حل مساله کار می­کردند. در مرحله ­ی اول، این مسایل ساده بودند و کودکان می ­توانستند آن­ها را با موفقیت حل نمایند. در مرحله­ ی دوم، مجموعه مسایل دشوارتری به آنان داده شد. به محض ارایه­ی این مجموعه از مسایل به دانش ­آموزان محققان دو الگوی درماندگی توام با رفتار ناسازگارانه را از خود به نمایش گذاشتند. آن­ها خیلی زود جا زدند و اعتماد به نفس خود را از دست دادند و احساس اضطراب بر آنان چیره شد به گونه­ ای که دست به راهکارهای تصادفی و غیر خلاقانه زدند. در نتیجه به عنوان افراد شکست خورده علاقه ای به ادامه فعالیت از خود نشان ندادند. از سویی، گروه دیگر از این کودکان، الگوی سازگارانه و منطقی از خود به نمایش گذاشتند. آن­ها از چالش­ها لذت می­ بردند و اطمینان داشتند که می توانند این مسایل راحل کنند و از راهکارهای سازنده و ابتکاری برای حل مسایل استفاده می­کردند. دوک با انجام تحقیقات بیشتر متوجه شد که کودکان در مواجه با موفعیت­ها و فرصت­های یادگیری اهداف متفاوتی در پیش می­گیرند. عده­ای در پی به نمایش گذاشتن توانایی­ هایشان خود و کسب داوری­های مطلوب و اجتناب از مورد سرزنش قرار گرفتن از سوی دیگران هستند. این افراد اهداف عملکردی را انتخاب می­کنند و هدفشان کسب عملکرد مطلوب است و ممکن است ترس و نگرانی از شکست در تکلیف، آن­ها را به سمت الگوهای پاسخ ­دهی نادرست و نامتناسب سوق دهد. برخی دیگر از این کودکان که الگوی پاسخ ­دهی مناسب داشتند روی هدف یادگیری مطلب، جهت افزایش دامنه­ ی توانایی و معلومات خود تمرکز داشتند. آن­ها اشتباهات و موانع پیش روی خود را به عنوان امر عادی فرایند یادگیری قلمداد می­کردند. به طور خلاصه، دوک به این نتیجه رسید که کودکان در برخورد با فعالیت­ها دو هدف عمده را دنبال می­ کنند که یکی از آنها توسعه و بسط توانایی­ های خود است. در هنگام مواجه با چالش­ها، اتخاذ هر کدام از این اهداف تاثیر عمیقی در رفتار و عملکرد باقی می­گذارد ( غلامی، 1382).

3-3-2 تعریف جهت­گیری هدف

مفهوم هدف، دارای تعاریف گوناگون است. این واژه در زندگی روزمره انسان­ها کاربرهای فراوانی دارد و از آن در موقعیت ­ها و شرایط مختلف استفاده می­ شود. هدف در حقیقت یک موقعیت یا وضعیت بیرونی یا خارج از وجود انسان­ها است که افراد سعی دارند با تلاش به آن دست پیدا کنند. علی­رغم این که سلیقه ها و انگیزه­ ها انسان را از درون هدایت می­ کنند، هدف­ها محرک ­های خارجی هستند که با تحریک انگیزه­های انسانی، افراد را به سمت خود سوق می ­دهند. هدف، نتیجه یا پایان یک واقعیت است که فرد تلاش هایش را برای رسیدن به آن به کار می­ گیرد (دفت، 1374).

یکی از مطرح ­ترین موضوعات در زمینه­ی انگیزش پیشرفت، نقش هدف­ های تحصیلی و جهت­ گیری هدف است. نظریه­ های هدف­ گرایی به طور عمده به این دلیل به وجود آمده ­اند که رفتار پیشرفت را توضیح دهند. این نظریه­ ها توسط روانشناسان رشد، انگیزش و نربیت جهت تبیین یادگیری و عملکرد محصلین در تکالیف تحصیلی و محیط مدرسه مطرح شده اند. تئوری جهت­ گیری به طور عمده به بررسی این موضوع می ­پردازند که چرا افراد هدف خاصی را بر می­ گزینند، چگونه به هدف مورد نظر نزدیک شده و با تکلیف مرتبط با آن درگیر می­ شوند. تاکنون مدل­های متفاوتی در زمینه­ ی جهت­ گیری هدف، توسط متخصصان حوزه انگیزه پیشرفت مطرح شده است که هر کدام از آنها نام های متفاوتی برای ابعاد جهت­ گیری هدف در نظر گرفته ­اند. اما با توجه به متفاوت بودن آن­ها هسته مفهومی همه­ ی آن­ها این­ است که چه قصد ونیتی برای فعالیت­ و رفتارهای مرتبط با پیشرفت وجود دارد. از سوء تفاهم­ های رایج پیرامون جهت­ گیری هدف یکسان انگاشتن آن با اهداف خاصی است که افراد بر می­ گزینند. اهداف خاص در واقع مقاصدی هستند که فرد قصد وصول آن­ها را دارد. اما هدف­گرایی تبیین­ کننده انگیزه­ای است که ورای رسیدن به آن مقاصد دنبال می ­شود ( جوکار، 1386).

مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی

فهرست منابع

منابع فارسی:

ابراهیمی، شهلا. (1387). شیوه­های آموزش تفکر انتقادی و خلاق و ترویج آن در رشته‌های علوم انسانی، كنگره ملي علوم انسانی.

ابراهیمی، صلاح­الدین. (1391). رابطه هوش­های چندگانه و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان دختر و پسر(رشته ­های علوم انسانی، تجربی و ریاضی). پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.

اسلاوین، رابرت. ایی. (1389). روانشناسی تربیتی نظریه و کاربست( ترجمه سید یحیی سید محمدی، چاپ سوم). تهران: نشر دوران.( ترجمه به زبان اصلی، 2006).

افروز، غلامعلی؛ کامکاري، کامبیز. ( 1387 ). هوش و خلاقیت. تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.

افروز، غلامعلی؛ کامکاری، کامبیز. ( 1387 ). هوش و خلاقیت. تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.

آزادفلاح پرویز، دادستان پریرخ، سیستم های مغزی رفتاری- ساختارهای زیستی شخصیت، مجله مدرس شماره14، 1379.

آمابیل،ترزا،ام(1377).شکوفایی خلاقیت کودکان،ترجمه ی حسن قاسم زاده و پروین عظیمی،تهران،انتشارات نوبهار.

بدری گرگری، رحیم و حسینی اصل، فریبا. ( 1389). پیش­بینی جهت­گیری انگیزش چیرگی: نقش عوامل مربوط به ادراک از ساختار کلاس درس. فصلنامه علمی- پژوهشی روانشنسی دانشگاه تبریز، 17، 15-1.

پنتریچ و شانک (1386). انگیزش در تعلیم و تربیت (ترجمه مهرناز شهرآرای). تهران: انتشارات علم. ( تاریخ انتشار به زبان اصلی 2002).

پیرخائفی، علیرضا؛ معنوی­پور، داوود و پاشاشریفی، حسن. (1386). مقایسه خلاقیت و هوش دانشجویان رشته ­های مختلف تحصیلی. فصلنامه اندیشه_­های تازه در علوم تربیتی، 3، 1، 29-42.

به­پژوه، احمد ؛غلامعلی، افروز؛ سمیه، سادات ساداتی وقوام، ملتفت. (1389). بررسی رابطه­ی ابعاد جهت گیری هدفی با خلاقیت، مجله مطالعات آموزش یادگیری، دوره دوم، شماره اول.

بیابانگرد، اسماعیل. (1389). روانشناسی تربیتی. روانشناسی آموزش و یادگیری. تهران؛انتشارات رشد.

پیری، حدیقه. (1384). سنجش خلاقیت دانشجویان کارشناسی سه رشته علوم تربیتی، راهنمایی و مشاوره و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی و بررسی نگرش آنان در مورد تأثیر دوره تحصیل دانشگاهی بر رشد خلاقیتشان. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی تهران.

تصدیقی، فروغ. (1384). بررسی موانع و مشکلات پرورش خلاقیت در دانش ­آموزان دوره ابتدایی شهرستان شهرضا در سال تحصیلی 84-1383. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران .

تورنس، ئی پال. خلاقیت. ترجمه حسن قاسم زاده ( 1375 ). تهران: دنیا نو.

جعفریان یسار، حمید. (1379). پرورش خلاقیت، ماهنامه رشد معلم، 19، 6 و 7، 48-51.

جوکار، بهرام و دلاورپور، محمدآقا. (1386). رابطه ­ی تعلل ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. اندیشه­های نوین تربیتی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا. دوره سوم. شماره 3 و 4. 61 – 80.

جوکار، بهرام. (1386). رابطه هدف­گرایی و پیشرفت با میزان شادی در دانشجویان، فصلنامه روانشناسی دانشگاه تبریز، شماره 5، سال دوم.

حسینی، افضل السادات.(1385). بررسی تأثیر برنامه‌ی آموزش خلاقیت معلمان بر خلاقیت، پیشرفت تحصیلی و خودپنداره ی دانش‌آموزان. فصل‌نامه‌ی نوآوری‌های آموزشی، 6، 23، 147-168.

حسینی، افضل­السادات. (1376). تحلیل ماهیت خلاقیت و شیوه ­های پرورش آن. رساله دکترا، دانشگاه تربیت مدرس تهران.

حسینی، افضل­السادات. (1378). شیوه­های پرورش خلاقیت در مدرسه. ماهنامه رشد معلم، شماره 4.

خان‌زاده، علی. (1358). پرورش خلاقيت در كودكان. مجله پيوند، 57.

دفت، ریچارد ال. (1374). تئوری سازمان و طراحی ساختار(ترجمه علی پارسیان و محمد اعرابی). تهران: بازرگانی.

ذکریایی، منیژه؛ سیف نراقی، مریم؛ شریعتمداری، علی و نادری، عزت اله. (1387). بررسی اثر اجراي برنامه درسی با بهره‌گیری از قصه‌گویی و نمایش خلاق بر خلاقیت و یادگیري دانش‌آموزان دختر پایه چهارم مقطع ابتدایی منطقه 5 شهر تهران. پژوهش­نامه تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، 16، 19-52.

رهنما، اکبر و عبدالملکی، جمال. (1388). بررسی رابطه هوش هیجانی و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه شاهد. اندیشه­های نوین تربیتی، 5، 2، 55-78.

زارعی، محمدقاسم. (1380). بررسی رابطه عزت‌نفس و خلاقیت در بین دانش ­آموزان مقطع متوسطه مدارس استعدادهای درخشان و عادی شهر اصفهان. پایان ­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

ساختمانیان، صمد. (1374). بررسی و مقایسه روش آموزش ویژه و عادی در شکوفایی خلاقیت دانش ­آموزان پسر کلاس‌های سوم ابتدایی مدارس غیرانتفاعی شهرستان شیراز. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

سیدعامری، میرمحسن. (1380). بررسی تأثیر بازی­های پرورشی در میزان رشد خلاقیت دانش ­آموزان دوره ابتدایی آذربایجان غربی در سال تحصیلی 77. فصلنامه المپیک، 9، 1 و 2، 74-84.

سیف، علی اکبر.(1390). روانشناسی پرورشی. تهران: دوران.

شمسی، معصومه. (1388). بررسی رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی، خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش ­آموزان مقطع پیش ­دانشگاهی شهر تهران. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا (س) تهران.

شولتز، دوان و شولتز، سیدنی الن. (1387). نظریه­ های شخصیت (ویرایش هشتم). ( ترجمه یحیی سید محمدی). تهران: نشر ویرایش.

صمد آقایی ، جلیل ، (1385) ، خلاقیت جوهره ی کارآفرینی ، انتشارات دانشگاه تهران ، چاپ دوم

صمدآقایی، جلیل.(1383). خلاقیت جوهره­ی کارآفرینی. انتشارات دانشگاه تهران، مرکز کارآفرینی.

ضرابی، اصلان (1374). رویکردی متفاوت به رواپزشکی : دیدگاه پروفسور گری. مجله اندیشه و رفتار. سال دوم . شماره 1و2.

طالع، بهناز. (1379). بررسی تأثیر برنامه­های آموزشی بر پرورش خلاقیت دانش ­آموزان. مجله تکنولوژی آموزشی، 10، 4، 23-32.

عصاره، علیرضا. (1377). یادگیری و خلاقیت. نشریه پیوند( انجمن و اولیاء و مربیان ایران)، 12.

فیض بخش، علیرضا. (1381). درباره خلاقیت. تهران، انتشارات باران.

قدیمی، سمیه.(1388). بررسی و مقایسه رابطه بین شیوه ­های فرزندپروری و خلاقیت در دانش ­آموزان دختر سال سوم دبیرستان یا هنرستان. پایان ­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.

قربانی، حمید. (1390). بررسی رابطه بین سبک­ های تفکر با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی. پایان ­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.

قلی­پور، عباس. (1381). روش‌های پرورش خلاقیت. فصلنامه رشد و تکنولوژی آموزشی، 18، 116-142.

کفایت، محمد.(1374). بررسی ارتباط شیوه‌ها و نگرش‌های فرزند‌پروری با خلاقیت و رابطه متغیر اخیر باهوش و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان سال اول دبیرستان‌های پسرانه اهواز، پایان ­نامه کارشناسی ارشد، پژوهشگاه علوم و فناوری ایران.

گلی­دیزج، اسفندیار. (1384). بررسی رابطه بین راهبردهای یادگیری و خلاقیت در بین دانش آموزان دوم متوسطه شهرستان می نودشت، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

گودرزي، نادر. (1387) ، بررسی رابطه خلاقیت مدیران و جو سازمانی در دانشگاه فردوسی مشهد ،پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد .

مقامی، حمیدرضا. (1383). تأثیر روش آموزش مسئله محور بر افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش ­آموزان پسر پایه سوم شهرستان دلیجان. پایان­ نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

مهدی­زاده، عفت­السادات. (1388). تأثیر پرورش خلاقیت ریاضی، باورهای انگیزشی (خودکارآمدی و سودمندی ادراک­شده ریاضی)، درگیری شناختی و پایداری تحصیلی در درس ریاضی دانش ­آموزان دختر پایه سوم راهنمایی شهر مشهد در سال تحصیلی1387-1388 پایان­ نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.

میهنی، فراهانی، محسن ؛ پیداد، فاطمه. ( 1389 ). مهارت هاي زندگی. تهران: شباهنگ.

نکویی، بیوک. (1377). بررسی رابطه خلاقیت، باورهای انگیزشی، راهبردهای یادگیری خود نظم بخش و پیشرفت تحصیلی در گروه ­های آموزشی ریاضی و فیزیک، علوم تجربی، علوم انسانی، فنی و حرفه­ای و کار و دانش در دانش ­آموزان سال سوم نظام جدید تهران. پایان ­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.

نورعلی، همت. (1385). ارتباط بین خلاقیت و راهبردهای یادگیری خودنظم ­بخش در دانشجویان. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.

منابع خارجی

مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی

Andrew J. Elliot and Todd M(2002). Approach–Avoidance Motivation in Personality: Approach and Avoidance Temperaments and Goals, Copyright by the American Psychological Association, Inc 0022-3514.

Benjamin R. Walker, Chris J. Jackson(2013). How the Five Factor Model and revised Reinforcement Sensitivity Theory predict divergent thinking. School of Management, Australian School of Business, University of New South Wales, Sydney, NSW 2052, Australia

corr,perkins(2006) A, M. (2006). The role of theory in the Psychophysiology of personality: From IVAN PAVLOW to Jeffrey Gray. International Journal of Psychophysiology.

Cooper, Gomez, Buck. (2008). The relationships between the BIS and BAS, and responses to anger.journal of personality andIndividual Difference.

Corr, P. J. (2002). J. A. Gray’s reinforcement sensitivity theory: Tests of the joint subsystems hypothesis of anxiety and impulsivity. Journal of Personality and Individual Differences

Darnon, C., Harackiewicz, J. M., Butera, F., Mugny, G., & Quiamzade, A. (2007). Performance-approach and performance- avoidance goals: when uncertainty makes a difference. Journal of Society for Personality and Social Psychology, 33(6): 813-827

De Pascalis, V., Varriale, V., & D’Antuono, L. (2010). Event-related components of the punishment and reward sensitivity. Clinical Neurophysiology 121, 60–76

Elliot, A. J, & McGregor, H. A. (2001). Achiveement goal framework. Jornal of Personality and Social Psychology, 80, 501- 519.

Fawles, D,(1987). Application of a behavioral theory motivation to the concept ofanxiety hmpulsivity. Journal of research in personality, pp. 471- 435.

Ford, M. & Nicholls, C. W. (1991). Using assessment to identify motivational patterns and faciliate behavioral and achievement. In M. L. Maehr & P. R. Pintrich (Eds). Advances in motivation ( vol. 7. P.p 51- 84). Greenwich. Ct: JAI perss.

Getzels, J. W. & Jackson, P. J. (1962). Creativity and Intelligence: Explorations with Gifted Students. New York: John Wiley and Sons, Inc.

Gray& McNaughton,. (2000). The Neuropsychology of anxiety: an enquiry into the functions of the septo-hippocampal system. Oxford: Oxford University PRESS.

Heng (2011). “Infusing Creativity into Eastern Classrooms: Evaluation from Student Perspectivee.

James L. Adams. (1986). Conceptual Blockbusting: A Guide To Better Ideas (3rd ed.). Reading, Massachusetts: Addison-Wesley.

Kaplan, A. Maher, M.L. (2007). The contributions an prospects of goal orientation theory. Educational Psycology Riview, 19, 144- 189.

Meece, J. Blumenfeld, P. & Hoyle, .R. (1988). Student goal orientation and cognhtive engagement in classroom activities. Journal of educational psychology, 80, 514- 523.

Nicholls. J. G. (1984). Conception of ability and achievement motivation.N R. Ames and c. Ames (Eds). Research on motivation in education: vol. 1. Student motivation (p. p. 39- 73): New York. Academic press.

Pinterich, P. R. (2000). Multiple pathways: the role of goal orientation in learning and achievement. Journal of educational psychology, 82, 33- 48.

Pinterich, P.R,& Schunk, D. H. (2002). Motivation in education, theory, resrarch, and application, Merrill prentice halle.

Renzulli, J. S. (1973). new direction in creativity. New York: Harper Row.

Soriano, D. A. (2014). Maria Helena Novaes – creative person, creative life. Gifted Education International, 30, 2, 99–105

Van Yperen, N.W., Elliot, A. J., & Anseel, F. (2009). The influence of masteryavoidance goals on performance improvement. European Journal of Social Psychology. 39, 932-943